Eerste kampplaats in Etosha: Okaukuejo. Probeer dat maar eens uit te spreken. We arriveren rond 10u en checkin kan pas om 11u. Zoals wel vaker in Namibië merken we weinig enthousiasme bij het personeel van het park. Om 11u kan er toch nog een vriendelijk lachje af bij de receptioniste: 'Teken dit papier. Er staat op dat wij niet verantwoordelijk zijn als een leeuw je opeet: hahahahaha.' We kunnen er mee leven. We krijgen een nette kampplaats met een lantaarnpaal aan de 'braai' en een gezellig picknicktafeltje. Eerste werk: een kromme tent opzetten. We hebben deze ochtend goed gewerkt want de tent is vrij eenvoudig op te zetten.
Okaukuejo is bekend omwille van de prachtige 'waterhole' die eraan ligt. Op de postkaartafbeeldingen zie je een olifant in het midden van de waterhole, omringt door zebra's, springbokken, impala's, ... noem maar op. We gaan op verkenning. De 'waterhole' is op zo'n 100 meter van onze pitch. We komen er aan en zien .... het postkaartje voor onze ogen. Maar liefst 4 olifanten zijn aan het drinken van het water, 3 bulls en 1 vrouwtje. Het mooie waterputje wordt tegelijkertijd gebruikt door de kudu, de zebra, het wildebeest, de springbok, de impala en de gemsbok. Ze hebben de 'waterhole' voorzien van bankjes en we zetten ons een uurtje om te lunchen met zicht op de olifanten en de prachtige uitgestrekte vlakte erachter waar een natuurdocumentaire afspeelt. We hadden niet verwacht dat het zo indrukwekkend zou zijn. De olifanten vertrekken en wij beslissen om nog 'gamedrive' te doen.
We rijden naar het 'sprookiesbos' en naar Wolfsnes, een 'waterhole' aan de pan van Etosha. Etosha is eigenlijk een zeer grote zoutvlakte. Op de uitgestrekte pan zien we nog zebra's, springbokken, gemsbokken en struisvogels lopen. Net voordat de poort van Okaukuejo sluit, komen we terug in het kamp. Vanavond staat er een 'braai' op het programma. Het is al even geleden dus de 'lord of de flames' is wat roestig, maar toch, slechts 1 lucifer nodig. Gezellig eten bij 'torchlight' en dan terug naar de 'waterhole'. Ze hebben ons beloofd dat er rond 3u 's nachts zwarte neushoorns komen drinken. Gezien we elke avond rond 20u gaan slapen, lijkt het niet vanzelfsprekend om zo lang wakker te blijven. Er heerst een gezellige drukte aan de 'waterhole'. Iedereen fluistert en kijkt gefascineerd naar het verlichte stukje natuur. Als we er aankomen, zit er toch wel een moeder en kalf zwarte neushoorn zeker. Geen discussie meer mogelijk: We hebben 4 van de 'Big Five' gezien. Enkel het luipaard nog. De sfeer aan de 'waterhole' wordt niet enkel bepaald door het groot wild maar ook door de kleine wevervogels die in hun compound nog wat ruzie maken. Ook de uil die regelmatig overvliegt draagt bij tot de magie van het moment als er nog een derde zwarte neushoorn komt drinken.
Het is al 2 uur na bedtijd als we gaan slapen, nl. 22u. Jammer genoeg viert het personeel van de wildliferesorts een luidruchtig feestje nabij. Ik zal nooit begrijpen waarom mensen lawaai willen maken in het midden van een natuurgebied. Oordoppen zijn de redding.
Aangekomen aan onze tent zien we een jackhals met een lichtje. Miljaar, nondedomme, het beest heeft mijn GSM gestolen. De GSM was aan het opladen aan de elektriciteitsvoorziening van onze pitch. We jagen hem weg en zien wat er nog te redden valt. Het is moeilijk om goed voor je spullen te zorgen 'in the wild'. De GSM werkt nog perfect, er zit enkel een klein krasje op de touchscreen. Het zakje is verdwenen. Het was van leer. De jackhals zal het wel hebben opgegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten