De Blackout

Vandaag hebben we afscheid genomen van onze immer goedgezinde gastvrouw Helene.  Ze vroeg of ze met ons meemocht, maar we hebben ze bij Brian achtergelaten.  We springen in onze Terios hop naar ons volgend logeeradres.  Aangekomen in Tamboerskloof bellen we aan bij onze guesthouse en we worden verwelkomd door de vriendelijke Charles, die direct weet dat wij het zijn.  De deur gaat open: Tom welcome!  Best een grappige man die Charles.  Hij geeft ons een andere kamer dan we hadden geboekt omdat het te koud is om in de tuin te slapen. We krijgen direct een tour van het huis en ondertussen wordt onze kamer nog verder opgekuist.  Even onze bagage gaan halen in de auto en dan kunnen we in onze kamer. 
Charles: 'We hebben wel een lek gehad want het is een oud dak, maar als het regent en het begint te druppen dan komen we wel een paraplu brengen!'  Wat een grapjas toch.  Toch ook even vragen of we met de auto naar Kaapstad centrum kunnen of toch een taxi moeten nemen?  Het moet allemaal niet zo ingewikkeld zijn, we kunnen gewoon te voet.  We beginnen aan onze afdaling naar het centrum en het valt ons op dat al de huizen supermegabeveiligd zijn.  Mmmmm ... dit geeft ons toch een beetje een raar gevoel.  Onderweg in de supermarkt kopen we nog een stekker. Met onze universele stekker kunnen we hier blijkbaar niet veel doen en we hebben nogal veel apparatuur bij om op te laden.  Ondertussen beginnen onze magen al een beetje te knorren en gaan we eten bij Arnold's op aanraden van Charles.  Dit is wel de moeite, en heel goedkoop.  Voldaan zetten we onze tocht verder richting centrum.  Charles vertelde ons dat de hop-on, hop-offbus wel de moeite is, maar dat is niets voor ons. Dan voel je je pas echt een toerist en wij moeten altijd lachen als we zo'n bussen zien rijden in 't stad (lees Antwerpen, centrum van ... de rest is parking, toch een mooi stukje parking hier!).  Dus we nemen de benenwagen en lopen heel kaapstad ondersteboven.  Note to self: Meer bewegen!  De wandeling van gisteren hebben we nog niet verteerd.  Stijf, knieblessuur, ... net 2 oude knarren, die Belgen in Kaapstad.  We verdwalen ook een beetje tijdens onze zoektocht naar het bruisende stadsleven.  Het toeristisch seizoen is afgelopen en er is niet zo veel leven in de brouwerij.  Hier en daar is er wel wat sfeer.  Long Street is een gezellige straat met leuke huisjes en toffe winkeltjes.  Op Green Market Square staan er verscheidene kraampjes met verkopers die hopen op betere tijden. 
Via het toeristeninformatiepunt zoeken we naar het District 6 Museum.  Hier leren we de echte betekenis van apartheid kennen.  Waanzinnig gruwelijk hoe extreme gedachten kunnen leiden tot deze onmenselijkheid.  Het valt echter op dat het allemaal minder ver van ons bed is dan je zou denken.  Vanaf je onderscheid maakt tussen bevolkingsgroepen (denk maar aan de vele vooroordelen rond de Marokaanse gemeensschap) kom je blijkbaar snel tot een systeem waarbij de ene meer waard zou zijn dan de andere.  Terwijl we allemaal gewoonweg mensen zijn. 
We worden er bijna te serieus van dus gaan we maar wat lichtzinnigheid opzoeken aan het Waterfront.  Deze vrij nieuwe buurt aan de haven van Kaapstad, bruist toch al iets meer van het leven.  We wandelen er door winkelgallerijen en gaan een cola drinken in de lokale Belgische kroeg (een Duvel had te veel van het goede geweest).  Vreemd om princes Matilde hier met een foto aan de muur te zien hangen.  Niet echt wat we zochten in Kaapstad.
Hoewel het weer niet echt meezit, blijft het droog en kunnen toch wat foto's trekken.  Ook van de, met een tafelkleedje bedekte, Tafelberg. 
Gezien we het gevoel krijgen dat de Afrikanen ons beroven van ons geld, zoeken we een ATM op om wat geld af te halen.  Ja hoor, best een spannend moment.  Doet ie het of doet het niet?  AAAAAAAAh, hij doet het niet.  Avontuurlijk reizen noemen we dit.  Zo gaan we nog wel wat ATM's opzoeken.  Steeds met hetzelfde leuke (grijns) negatieve resultaat.  Misschien is dit toch het ogenblik om mijn baas eens te contacteren en om een loonsopslag te vragen.  Misschien heeft mijn vrouw meer succes.  Bingo, de oude knarren hebben 5 cijfers op een rij en hebben de prijs gewonnen.  Blijkbaar heeft de bank een verkeerde kaart geactiveerd.  Dolgelukkig! Dit moet gevierd worden met Seafood.  Quay 4 is een toeristisch restaurantje met uitzicht over de haven.  We dineren bij olielamplicht terwijl het buiten gezellig donker wordt.  De lichtjes van de haven fonkelen in het water.
Voldaan nemen we een taxi naar de guesthouse.  Charles verwelkomt ons opnieuw.  We trachten verbinding te maken met het internet wat geen sinecure is op dit adres.  Jammer, we hadden gehoopt een eerste keer te kunnen skypen, maar net als we verbinding hebben valt heel het district zonder stroom.  Een blackout in Kaapstad.  Spannend!  We schrijven deze blog in het kaarslicht op onze kamer.  Buiten enkel het geluid van regendruppels (voorlopig alleen buiten).