'Tzé Germans Are Coming!'

Tijd om politiek correcte blogteksten op te bergen. Niet dat ik ooit politiek correct ben geweest. Vandaag was een dagje waarbij we meermaals onze vrije interpretatie lieten lopen bij het observeren van andere toeristen. Er waren diegenen die we nog nauwelijks konden onderscheiden van de bavianen, en er waren 'tzé germans'. Lichtpuntjes in toeristenland: Nederlanders. Jawel hoor, de Nederlander in Afrika is best een sympathieke wortel ('pee').

Onze laatste gamedrive wordt 's morgens vroeg ingezet met, hoe kan het ook anders: George, onze persoonlijke flauwe-grappen-gids. George heeft na twee dagen echter al zijn flauwe grappen opgebruikt en gaat over op het serieuzere werk: het gidsen. We spotten opnieuw olifanten, buffels, antilopen, .... Niets nieuws onder de zon. Er wordt nog een poging ondernomen om de 'Shoebill' alsnog te ontdekken, maar deze is ook dit keer vruchteloos. Aanvankelijk lijkt deze 3de gamedrive te ontaarden in een herhaling. George zoekt manieren om toch nog origineel uit de hoek te komen. Zo stappen we eens uit om te gaan wandelen naar de oevers van de Nijl, waar we opnieuw een bende nijlpaarden zien, en gaan we af en toe 'off road' om wat dichter bij het wild te geraken. Net als alle hoop op nieuwe input verloren lijkt en we een wanhopige poging ondernemen om wat leeuwen te spotten, zien we in het struikgewas een luipaard zitten. De vreugde is enorm. Het enige dier dat we nog moesten zien om onze Big Five te vervolledigen (na de Zuid-Afrika en Namibië-reis), zat dus al die tijd verstopt in het struikgewas van Murchison Falls NP. We bedanken George voor zijn diensten als we opnieuw aan de overzetboot aankomen (telkens als we een game-drive deden moesten we immers de Nijl over).

Eerste toeristen-observatie van de dag: de (vermoedelijke) mormonen. Of moet 'mor morons' zeggen. Een hele familie van +- 10 leden die allemaal verdacht veel op elkaar lijken, en waarvan de vrouwen een blauw kapje op hebben, staat mee te wachten op de boot. Een jong mormoonmannetje is moeilijk te onderscheiden van de aanwezige bavianen die onderling met elkaar vechten om de inhoud van een vuilbak. De man maakt zich belachelijk door het conflict te zoeken met deze opportunistische aapjes. Hij gooit steentjes, roept ze toe en rent op ze af. Ik vind het al jammer dat het dominante mannetje van de troep bavianen, onze 'mor moron' niet te lijf gaat en in zijn heilige ballen bijt ('pardon my french').

Tweede toeristen-observatie van de dag: 'Tzé Germans are coming'. In onze superleuke lodge verblijft een groepje Duitse medemensen die zich in het derde rijk wanen (= zeer politiek incorrecte interpretatie van me). Bij het lunchen bepalen ze wie aan welke tafel plaatsneemt. Dit terwijl ze ook slechts gasten zijn. Wat later, bij aanvang van de bootsafari naar de watervallen van Murchison, zien we de bende al komen. Wij hebben goede plaatsjes op de boot veroverd. Oh wee als ze nu iets zeggen over waar we moeten gaan zitten. Dan krijgen ze steevast een: 'Hitler did not win the war', naar hun hoofd geslingerd. Uiteindelijk stappen ze op een andere boot. Wereldoorlog 3 afgewend (cimbaal + snaredrum en lachband).

Gelukkig zijn er Nederlanders in de weide omgeving. Een jong koppeltje komt aan boord en groet ons vriendelijk. Het jonge koppel is bezig aan een reis van 5 maanden door Afrika en ze vertellen ons enthousiast over een Vlaams restaurant dat ze bezochten in Kampala.

Met al dat gebrabbel over de andere touristen zou ik nog voorbij gaan aan de schitterende afsluiter van ons Murchison Falls avontuur: de bootsafari.

Hoewel minder exclusief, moet deze boottocht niet onderdoen aan de boottocht met Milton gisteren. We speuren de oevers van de Nijl af naar wild en zien krokodillen, olifanten, nijlpaarden, .... Vanuit de boot op de Nijl zijn al deze observaties bijzonder sensationeel. De olifanten komen zich verfrissen aan de oever die bewaakt wordt door hele troepen nijlpaarden. We zien de yellow-billed stork, nestplaatsen van bijeneters, de African skimmer, ....

Eenmaal bij de waterval aangekomen, is de Nijl heel wat smaller. De waterval is brut natuurgeweld. Een enorme massa water moet door een kleine kloof in het landschap. Hier worden we op de oever afgezet. Het merendeel van de toeristen blijft op de boot zitten. Onze politiek incorrecte interpretatie: de meeste toeristen zijn lui!

De grote groep gaat terug met de boot, en wij gaan met een kleine delegatie de waterval tegemoet. De beklimming van de waterval gebeurt met 3 sympathieke jonge meisjes en een bejaard koppel uit Brooklyn, New York. De ranger die ons begeleid kan ons heel wat geschiedenis van de waterval vertellen. Hij spot ook een zeer mooie, goed gecamoufleerde groene slang. We zijn onder de indruk. De Murchison waterval is groot en krachtig en omringt door prachtige jungle. De beklimming blijkt uiteindelijk een peulschil.

's Avonds worden we bij het diner vergezeld door 2 Nederlanders, een oudere man en (vermoedelijk) zijn dochter. Ook zij hebben hun reis geboekt bij Matoke Tours en zijn zeer tevreden over de service. We gooien wat visjes in het water over de politiek in België en Nederland en praten over hun reiservaring. Best wel aangenaam die Nederlanders in Afrika.

Nu rest er enkel nog slaap en nagenieten van één van de mooiste natuurparken die ik ooit bezocht. Wat een diversiteit!

Politiek incorrecte groeten vanuit Oeganda!