vrijdag 17 januari 2014

Golden Shower

Voor het schrijven van deze blogpost heb ik me gezellig aan de open haard genesteld van het salon van Traveller's Nest. We vieren de 82e geboortedag van Dian Fossey op een wel heel speciale plaats. Fossey gebruikte dit hotel vaak als uitvalsbasis voor haar werk met de gorilla's. Hier zitten we dan, tussen Bwindi Impenetrable Forest en het Mgahinga NP; tussen de berggorilla's.

We starten de dag zoals het hoort: zeer vroeg. Vandaag staan de Golden Monkeys op het programma. Nee, dit is niet de verafgoding van één of ander gouden standbeeldje van een aapje, maar een klein schattig aapje in het Mgahinga NP. Het Mgahinga NP is een natuurpark dat zich uitstrekt over 3 landen. Aan de rand woont een kleine gemeenschap Pygmeeën. In Oeganda staan er 3 uitgedoofde vulkanen in het NP. De 3 vulkanen bepalen zeer sterk het beeld van het park.


Om er te geraken trotseren we opnieuw een hindernissenparcours. De weg ligt er zowaar nog slechter bij dan de weg naar Bwindi. Grote rotsformaties en diepe putten worden overwonnen door de monsterlijke Toyota Landcruiser. Heb ik trouwens al vermeld dat de Toyota de enige auto van Oeganda is. We hebben slechts 1 andere auto gezien: een eenzame audi, maar dat terzijde.
We beklimmen de flank van een vulkaan naar het rangerstation waar we onze nieuwe tocht zullen starten.
Robert is onze gids van de dag. Net zoals bij de gorilla's, krijgen we een briefing over het natuurgebied en onze expeditie. Robert kijkt erg serieus maar is zeer vatbaar voor humor. Zijn gezicht fleurt helemaal op als hij lacht. Er worden 2 dragers ingehuurd. Uw blogschrijver voelt zich sterk en gaat zonder drager van start. Mr. Kalasjnikov is ook weer van de partij.
Mgahinga is opnieuw een totaal andere omgeving. Hier zitten ook berggorilla's, maar die zullen we vandaag niet zien. Bamboebossen, struiken en kleine bomen in een zacht klimaat. We hebben steeds uitzicht over de vulkanen die bedekt zijn met een donsdekentje van wolk. We hebben een privé tour. Blijkbaar hebben de weinige toeristen in de buurt geen interesse in het kleine gouden aapje dat hier in de bossen zit. Jammer want het is echt een schattig diertje. Geen Ant Attack, enkel reuzenregenwormen op ons pad. Na een beklimming van zo'n 2u zien we de aapjes. Kleine wollige aapjes met goudkleurige grote wenkbrauwen en grote bakkebaarden, met een vooruitstekend mondje met kleine keurige tandjes. Ze knabbelen een hele tijd zenuwachtig op bamboebladeren en kleefkruid. Steeds een blik naar boven gericht, waar de roofvogels, hun natuurlijke vijand, het luchtruim onveilig maken. De aapjes tonen zich van hun beste kant. Uit sympathie voor de nieuwsgierige Belgen, trakteren ze uw blogschrijver zelfs op een 'golden shower'. De echte Golden Monkey ervaring!


Voldaan dalen we terug af naar het rangerstation. Robert, de gids, toont veel interesse in ons thuisland en zoekt de vergelijking met Oeganda op. Hij vertelt ook over de M23 (rebellen uit Congo) die een aantal weken geleden aan het vechten waren aan de andere kant van de grens. De activiteiten in het park werden even stopgezet. Je kon de vuurgevechten horen tot in Kisoro. Robert is een boeiende kerel. Hij neemt geen blad voor de mond en geeft zijn ongezouten mening over het politieke systeem in Oeganda.
De Golden Monkey trekking was onze laatste grote inspanning in Oeganda. Vanaf morgen niets dan rust aan een kratermeer. Frankenweenie, die even heeft overwogen om niet deel te nemen aan deze trekking, is dolgelukkig dat ze ook deze inspanning niet uit de weg ging.
Nog voor iemand het nieuwe spreekwoord: 'stinken als een dode olifant', kan gebruiken, nemen we een douche in het hotel.
In het centrum van Kisoro is er een parkje waar reigers broeden in de bomen. Net zoals gisteren is er een samenkomst. Veel jonge mannen in een kring staan rond een groepje soldaten. Hoewel we interesse hebben, blijven we wat op afstand. Later vernemen we van een groep Nederlanders, die hun nieuwsgierigheid niet te baas konden, dat het een publieke rechtszaak was. Een soldaat heeft 2 vrouwen vermoord met zijn dienstwapen en staat nu publiek terecht. Het leger wil zo aantonen dat ze hierin correct handelen. De uitspraak volgt morgen. Het principe van deze publieke aangelegenheid schilt niet zo veel van de fascinatie die vele mensen hebben met criminaliteit en rechtszaken. Zie naar de aandacht in de pers voor rechtszaken van bv. Kim De Gelder of Breivik. Deze mensen worden evenzeer publiek aan de schandpaal genageld. Het is des mensen en fascinerend.
Vandaag is het markt in Kisoro. Op de internationale markt verkopen ze alles: groenten, kledij, schoenen, zout, .... De dames zijn enkel geïnteresseerd in de Afrikaanse stoffen. Ze halen hun slag binnen terwijl ik op zoek ga naar een café met internet. Het zal jullie, lieve lezertjes, een plezier doen dat ik er snel één heb gevonden (ik hoor de vreugde al tot hier).


Morgen rustdag. We rijden terug een stukje landinwaarts naar een kratermeer om te ontspannen. Het einde nadert. De grootste cultuurshock wacht nog, om over de temperatuurshock nog te zwijgen. Maar dat is voor later. Nu nog genieten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten