Hoe beland je in een Oegandese western?
We verlaten het wilderness camp richting stad. Gulu is de grootste
stad van Noord-Oeganda. Onderweg zie je bolletjes katoen door de
wind waaien. Dorpjes bestaan uit bakstenen huisjes aan de baan met
een veranda. Het ene huisje is een winkeltje, het andere een
naaiatelier (met 1 manueel naaimachientje). Achter de huisjes staan
hutjes zoals in het dorp dat we eergisteren bezochten. Boeren met
koeien en geiten, en kippen die net ontsnappen aan de slachting van
onze Toyota Landcruiser. Waterdragers lopen met grote gele jerrycans
naar de waterpompen.
We gaan snel. Zo snel dat we reeds 's
middags in Gulu aankomen. De grootste stad van het noorden is niet
veel groter dan 4 tot 6 hoofdstraten. We verblijven in het Gulu
Churchill Court Hotel. Grote luxe in dit grote hotel.
Airconditioning, internet en heerlijk eten. Alfred schuift 's
middags gezellig mee aan tafel. Hij verblijft in een ander deel van
de stad.
Inmiddels is Jolijn getransformeerd in
Frankenweenie, een lief monstertje met kartonnen vel en wild haar.
Met het dwergje is alles nog steeds OK. Ze geniet met volle teugen
van de reis.
We verkennen de stad, Frankenweenie, de
dwerg en ikzelf. Groot is de vreugde als er veel mooie Afrikaanse
stoffen worden gevonden op de markt. De markt zelf stelt niet zo
heel veel voor – houten stalletjes omringt door zeer kleine
betonnen kamertjes. Iets dat we enkel kunnen omschrijven als een
open riool loopt door de kraampjes. Vrouwen wassen er hun kinderen
in, toch wel een beetje schrijnend. Kleine kindjes spelen tussen
stalletjes van witte kolen die op de grond onder een zelfgefabriceerd
afdakjes worden fijngesneden. Een kindje helpt met het uitladen van
een auto met ananassen.
In de rest van de stad verkopen ze
andere spullen. Er zijn winkels met grote muziekboxen en met
zonnepanelen en rudimentaire GSM-herstelwinkels. Ook Oeganda
ontsnapt niet aan grote concurrentie tussen providers van internet en
telefonie. Ze lokken mensen met moderne muziek. Het luchtruim wordt
overheerst door zwarte wouwen en de machtige maribu-ooievaar. Gulu
is een leuke afwisseling.
's Avonds genieten we opnieuw van het
lekkere eten. Het dwergje kiest voor een vroege nachtrust en ik
geniet samen met mijn vrouw van een Afrikaanse thee.
Net zoals bij uw blogschrijver,
beginnen de darmen van Frankenweenie wat meer te draaien en te keren.
Dat voorspelt veel goeds. Hopelijk zal bruine substantie niet het
hoofdthema worden van de volgende dagen.
Wat is het toch weer zalig om al jullie reiservaringen te kunnen volgen via jullie blog!!!! Via deze weg willen wij jullie nog een mooi 2014 wensen overgoten met nog vele mooie reiservaringen en vooral een zeer goede gezondheid!!!!
BeantwoordenVerwijderenGeniet nog ten volle van die mooie parel van afrika!!!
Dikke zoen
Tante nic en mark
xxx xxx
Hey,
BeantwoordenVerwijderenschitterende blog alweer. Ook al gaat het soms,inderdaad, de filosofische en sterk kritische toer op. Blijven loslaten na het nadenken, Tom en genieten! Ik lees deze blog met enig tristesse in mijne kleine living maar geniet toch volop mee. Ik kijk naar Viktor en probeer in gedachten er een vervaarlijk uitziend beest van te maken ; kwestie van sfeer op te snuiven.