Flauwe-gidsen-humor

Zwoele Afrikaanse ritme's op de achtergrond. In een zinderende hitte. Murchison Falls National Park ligt in het noorden van Oeganda aan de samenloop van de Victoria-Nijl en de Albert-Nijl. Het grootste nationaal park van Oeganda heeft heel wat te bieden: watervallen, savanne, savannebos, moerasland, ....

In de jaren 90 was dit nog oorloggebied, rebellen van de LRA hadden toen nog het noorden in handen en de Victoria-Nijl was (en is) de grens tussen noord en zuid Oeganda.

Onze eerste indruk van Murchison is meteen een goede. Reeds voor we het park betreden zien we al een groepje olifanten door het moerasland wandelen. Het landschap is opnieuw volledig anders. Wie had kunnen denken dat Oeganda zoveel te bieden had. Glooiend landschap van savanne met overal palmbomen. Het lijkt wel een uitgerokken tropisch regenwoud. We zien giraffen, oribi (de op één na kleinste antiloop), het nationaal dier: Ugandan Cob (lijkt sterk op een impala) en veel wrattenzwijnen.

Om in Murchison te geraken, hebben we weer een hele weg afgelegd. Alfred heeft weinig geslapen vannacht, maar stond toch weer paraat om ons de hele dag te gidsen. We verlieten Gulu met een positief gevoel. Overal behalve in onze darmen. Frankenweenie is een aantal keren 's nachts wakker geworden. Ze zit met het bruine-substantie-probleem. Ook uw blogschrijver had al betere darmdagen, maar de dwerg is niet te stuiten. Ze is een rots in de branding. We onthouden van Gulu vooral de airco, het internet en een gezellige tête à tête met het vrouwtje, die 's avonds opnieuw in Mss Jeckyl veranderde.

De weg naar Murchison had geen verassingen. Het Oegandese leven is inmiddels een gekend tafereel. Het enige dat er nog uit sprong waren de vele kerkjes onderweg, die, omwille van de eerste zondag van het jaar, overvol zaten. De weg startte slecht, maar verbeterde weer als we op de verbindingsweg tussen DRC (Congo) en Zuid-Soedan kwamen.
We maakten een stop bij een waterval die binnenkort zal moeten wijken omwille van een grote waterkrachtcentrale die er geplaatst zal worden door Chinese investeerders. Oeganda is een arm land met een regering die geld in het laadje wil krijgen. Begrijpelijk, maar jammer genoeg steeds ten koste van de natuur. De waterval is indrukwekkend en we zien onze eerste nijlpaarden hun kop uit het water steken.

De weg naar de lodge loopt dwars door Murchison. We slapen vannacht in de River Lodge. Weer zeer luxueus allemaal. Een huisje voor 3 met alle luxe die je maar kan wensen. Een degelijke douche, een terras en een welkomstcommité van aapjes (vervet monkeys). De eetzaal spreekt helemaal tot de verbeelding. Een modern open lodgegebouw met meubels van gerecycleerd hout, een nieuw strooien dak en een groot uitzicht over de Victoria-Nijl. We lunchen met het uitzicht op olifanten die in de moerassige oever aan de overkant afkoeling zoeken. Simpelweg goddelijk!

De avondsafari kan ook best tellen. Ranger George is zeer vlot geschoold in flauwe-gidsen-humor. Je kent ze wel, die gidsen die mopjes vertellen die ze tegen elke toerist vertellen alsof ze steeds opnieuw het warm water hebben uitgevonden. Maar hij valt wel mee die George. Al wordt elke gids 'overclassed' door onze eigen Alfred, die meestal meer kennis ter zake heeft dan de lokale gidsen. We zien al de zoogdieren opnieuw, maar ook de nationale vogel van Oeganda, de prachtige kraanvogel. De vogels voeren een mooie paringsdans uit, voordat ze het luchtruim kiezen.

Zoals overal op deze planeet is ook in Murchison de mens bezig met vernieling. De Oegandese regering verkocht haar ziel aan een oliemaatschappij die temidden van deze natuurpracht olie mag pompen. We zien doorheen het natuurgebied verschillende keren werkmannen van de oliegiganten. Gelukkig zien we de natuur er nog niet onder leiden, maar we stellen opnieuw vast dat onze opportunistische soort alles wat in zijn pad komt, vernielt.

Na de avondsafari volgt het diner in de lodge. Het uitzicht over de oevers van de Nijl blijft tot de verbeelding spreken. Het gezellig etentje wordt abrupt afgerond als moedertje last heeft van misselijkheid. Onder begeleiding van uw blogschrijver, wordt ze naar haar bed gebracht. Ons systeem heeft last om zich aan te passen.

Morgen een bootsafari naar de Nijldelta aan Lake Albert. We kijken er al naar uit!